9 kategorii internetowych modeli biznesowych.

Najbardziej aktualna kategoryzacja internetowych modeli biznesowych. Zapoznajmy się bardziej szczegółowo z przedstawionymi terminami i ich podkategoriami.

Model pośrednictwa.

Wykorzystywane w sektorach B2B, B2C i C2C. Firma łączy kupujących i sprzedających oraz przeprowadza między nimi transakcje, za które pobiera określoną kwotę (opłatę stałą lub procent od transakcji).
1. Wymiana handlowa.
Firma świadczy szeroki zakres usług, obejmujący cały proces transakcyjny, od wyceny rynku towarów po kontrolę nad realizacją kontraktu. Giełdy działają niezależnie lub przy wsparciu konsorcjów.
2. Miejsca realizacji zamówień.
Realizowanie zamówień na sprzedaż i zakup towarów i usług. Zamówienie jest realizowane zgodnie z kryteriami (np. cena i czas dostawy) określonymi przez klienta.
3. System ofertowy.
Potocznie nazywany modelem „podaj swoją cenę”. Potencjalny nabywca składa ostateczną (wiążącą) ofertę na dany produkt lub usługę, a pośrednik zapewnia realizację zgłoszenia.
4. Broker aukcyjny.
Firmy, które prowadzą aukcje dla sprzedawców (prywatnych przedsiębiorców lub firm). Gromadzi koszty umieszczenia towarów i prowizje, których wartość jest ustalana na podstawie kwoty transakcji.
5. Podmiot wypłacający.
Reprezentuje mechanizm płatności strony trzeciej za transakcje między kupującymi a sprzedającymi.
6. Dystrybutor.
Katalog łączący dużą liczbę producentów z klientami detalicznymi i hurtowymi. Broker przeprowadza transakcje biznesowe między oficjalnymi dystrybutorami firm a ich partnerami biznesowymi.
7. Agent ds. wyszukiwania.
Bazuje na oprogramowaniu, które służy do określania dostępności i ceny produktu lub wyszukiwania trudnych do znalezienia informacji.
8. Wirtualny rynek.
Usługa hostingowa dla sprzedawców internetowych, za którą pobierane są opłaty za początkowe umieszczenie witryny, miesięczne opłaty członkowskie lub transakcje. Może również oferować usługi transakcyjne lub powiązane usługi rynkowe.

Model reklamowy.

Rozszerzenie koncepcji tradycyjnych mediów: firma prezentuje konsumentom treści i usługi, emituje reklamy do klientów. Model reklamowy działa najefektywniej przy odpowiednim wyborze niszy lub przy dużym ruchu.
1. Portal informacyjny.
Z reguły jest to zasób o dużym natężeniu ruchu, udostępniający dodatkowe treści i usługi. Istnieją portale zindywidualizowane i specjalistyczne: te pierwsze dają użytkownikom możliwość dostosowania interfejsu i preferencji dotyczących treści, natomiast te drugie są skierowane do określonej grupy docelowej.
2. Tablica ogłoszeń.
Lista przedmiotów do kupienia/sprzedania. Firma pobiera opłatę za umieszczenie wpisu lub działa na podstawie modelu subskrypcyjnego.
3. Zasoby związane z obowiązkową rejestracją.
Projekty z bezpłatną zawartością, które wymagają od odwiedzających utworzenia konta i podania określonych danych demograficznych; pozwala to na śledzenie zachowań użytkowników i tworzenie portretów segmentów konsumentów wykorzystywanych w określonych kampaniach reklamowych.
4. Wyszukanie ogłoszeń.
Sprzedaż miejsc reklamowych w wyszukiwarkach internetowych.
5. Reklama kontekstowa.
Reklamy są wyświetlane na stronie, której treść jest związana z reklamą.
6. Marketing behawioralny.
Używane przez programistów i webmasterów, którzy integrują swoje oprogramowanie reklamowe i zasoby w celu sprzedaży reklam tematycznych opartych na aktywności poszczególnych użytkowników podczas przeglądania stron WWW.
7. Reklamy przed główną treścią.
Animowana reklama pełnoekranowa, która jest wyświetlana po wejściu na stronę (przed główną treścią).
8. Reklama interaktywna.
Reklamy interaktywne, których zamknięcie (i przejście/powrót do głównej treści) wymaga wykonania przez użytkownika określonej czynności.

Pośrednictwo informacyjne.

Dane o użytkownikach są cenne dla firm, a informacje o produktach są cenne dla konsumentów: brokerzy informacji sprzedają cenne dane klientom i firmom.
1. Sieć reklamowa.
Umieszczanie reklamy na stronach wydawców, którzy prezentują informacje o swoim ruchu. Sieci reklamowe również same gromadzą dane o odwiedzających, aby analizować skuteczność działań marketingowych.
2. Usługi pomiaru oglądalności.
Agencje internetowe zajmujące się badaniem rynków i zachowań konsumentów w sieci globalnej.
3. Bezpośredni marketing motywacyjny.
Wykorzystywanie prezentów i nagród do reklamowania produktu lub zachęcania do jego kupna/sprzedaży. Dane zebrane o użytkownikach są wykorzystywane do celów reklamy ukierunkowanej.
4. Metamedytor.
Ułatwia transakcję między sprzedającym a kupującym poprzez dostarczanie informacji i świadczenie odpowiednich usług. Nie jest on bezpośrednio zaangażowany w transakcję.

Sprzedawca.

Internetowi hurtownicy i sprzedawcy detaliczni towarów i usług.
1. Wirtualny sprzedawca.
Sprzedawca detaliczny, który działa wyłącznie w Internecie.
2. Sprzedawca katalogowy.
Przyjmuje zamówienia drogą pocztową, telefoniczną oraz na stronie internetowej, która jest katalogiem ofert.
3. Tradycyjni sprzedawcy internetowi.
Firmy fizyczne (firmy z dobrze rozwiniętą infrastrukturą dystrybucji usług), które działają w Internecie.
4. Dostawca cyfrowy.
Sprzedaje wyłącznie produkty i usługi cyfrowe. Samodzielnie realizuje sprzedaż i dostawy.

Producent.

W ramach tego modelu producent samodzielnie sprzedaje swoje produkty przez Internet, ograniczając w ten sposób kanały dystrybucji.
1. Kupno.
Standardowa sprzedaż, w której własność transakcji jest przenoszona na kupującego.
2. Leasing.
Nabywca płaci określoną kwotę za czasowe użytkowanie produktu zgodnie z zasadami opisanymi w umowie. Produkt jest zwracany sprzedawcy po wygaśnięciu umowy lub w przypadku niewywiązania się z umowy. Istnieje również możliwość zakupu towarów od najemcy przed zakończeniem okresu najmu.
3. Licencja.
Przekazanie praw do korzystania z produktu na określonych warunkach. Prawa właściciela pozostają przy sprzedawcy.
4. Zintegrowana zawartość marki.
W przeciwieństwie do modelu reklamowego (sponsoring content), firma samodzielnie tworzy materiały i strony internetowe w celu wprowadzenia produktu/usługi na rynek.

Marketing afiliacyjny.

Pozyskiwanie leadów/ruchu z podmiotów stowarzyszonych (partnerów).
1. Wymiana banerów.
Inwentaryzacja banerów komercyjnych na stronach partnerskich.
2. Płać za kliknięcie.
Płatność za przejście docelowego potencjalnego nabywcy.
3. Płać za akcję.
Zapłata za wykonanie przez odwiedzającego (poleconego przez partnera) określonej czynności (np. zakupu lub instalacji aplikacji). Obsługiwany jest model podziału dochodów z transakcji.

Model społecznościowy.

Użytkownicy Internetu spotykają się na wyspecjalizowanych stronach internetowych w celu komunikacji lub realizacji wspólnych zainteresowań. Korzyść z tego ostatniego można czerpać z wielu źródeł monetyzacji: np. z własnej platformy reklamowej, modelu abonamentowego, udostępniania dodatkowych przywilejów itp.
1. Otwarte źródło.
Oprogramowanie o otwartym kodzie źródłowym, wspólnie i dobrowolnie rozwijane przez społeczność programistów. Zamiast sprzedawać licencje, rozwiązanie zarabia na integracji z innymi systemami, zapewnieniu wsparcia technicznego i sprzedaży materiałów szkoleniowych.
2. Treść otwarta.
Treści tworzone przez społeczność, które każdy może dodawać i edytować. Zazwyczaj są one finansowane z dobrowolnych składek.
3. Radio i telewizja.
Nadawanie niekomercyjnych kanałów radiowych i telewizyjnych online, wspieranych przez użytkowników.
4. Sieci społecznościowe.
Platformy komunikacyjne. Należą do nich zarówno sieci społecznościowe na dużą skalę, jak i projekty niszowe.

Model subskrypcyjny.

Użytkownik zapisuje się do określonej usługi.
1. Content services.
Firma udostępnia treści tekstowe, audio lub wideo w ramach określonych planów abonamentowych.
2. Sieć interpersonalna (usługi sieciowe między osobami).
Dystrybucja informacji dostarczonych przez użytkownika do określonych celów (np. do wyszukiwania współpracowników).
3. Zaufane usługi.
Stowarzyszenia, w których członkostwo oznacza przestrzeganie pewnych norm i standardów.
4. Dostawcy usług internetowych.
Oferowanie łączności sieciowej i powiązanych usług za opłatą miesięczną.

Model konsumpcyjny.

Jest to przeciwieństwo modelu abonamentowego, w którym klient również otrzymuje określoną usługę, ale forma płatności jest oparta na ruchu/otrzymanych informacjach lub innym wskaźniku ilościowym.
1. Pomiar wykorzystania.
Płatność zależy od wielkości wykorzystania zasobów (treści lub pamięci) udostępnionych przez firmę.
2. Abonament opomiarowany.
Umożliwia abonentom wykupienie ograniczonego dostępu do usług.

Jak widać, różne kategorie modeli biznesowych umożliwiają firmom dostosowanie się do ich potrzeb, tak aby mogły one promować się w Internecie.